گمگشتـهای در من
خویشتن ِ خویش میجویـد
و چـه هـزل کوکــ میزند
بـریدههای ِ مـرا
بـر دوختـههای ِ ناسـاز ِ خویـش
سخـن کـوتـاه کن سعیـای ِ دروغینامــ
عیسـای ِ آشـوغ ِ من
حـرامزادهای بیـش نبـود ...
وقتی گذشتن یک تصویر نهچندان واضح از مقابل چشمانمان میتواند حافظهمان را به دورترین جغرافیای ممکن در هستی ذهنمان پرت کند؛ یعنی میان لایه لایههای روان از هم گسیختهمان، رابطهای هست هنوز!
..............
بیماری نادریست
این که نگاهت
به هر چه بیفتد
دلت برای کسی تنگ شود
" رضا جمالی حاجیانی "