انحنــا

خسته‌تر از آن‌ام که به رو نیاورم. این است که نقاب برداشته؛ خلاف آمدن‌هایتان، در رفتنی بی‌وقفه‌ام.

انحنــا

خسته‌تر از آن‌ام که به رو نیاورم. این است که نقاب برداشته؛ خلاف آمدن‌هایتان، در رفتنی بی‌وقفه‌ام.

هـارمـونی

کـوکــــ نمی‌شـَـوَد این صـِـدا
که به ســاز ِ قافیــه‌اتـــ
از لبـــِـ مـَـن شـِـعر می‌شـَـوَد

مـَـن
نیــماتـَـرین غـَـزَل ِ ایـن حـَـوالـی‌امــ
...

نظرات 2 + ارسال نظر
فرزانه 18 بهمن 1391 ساعت 08:59 ق.ظ http://www.elhrad.blogsky.com

صدای من نیز هم

ف 20 بهمن 1391 ساعت 11:08 ب.ظ

یه جورایی دلم گرفت از نیماترین غزل

شعر نیما ناکوک نیست، تنها نفهمیده مانده

ناکوک به تعبیر ِ من در این یان؛ تنها صدای ِ من است فرزانه
من‌ی بی قافیه، در قالبی که غزل‌اش خواسته‌اند

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد